دهه اول قرن بیست و یکم سرشار از پیچیدگی ها٬ تهدیدها و فرصت های بسیار برای سازمان ها و تداوم حیات آنها است. در شرایط پیچیده و رو به تکامل عصر حاضر٬ تنها شرکت هایی زنده می مانند و توانایی تداوم رقابت را خواهند داشت که سازمان های خود را بر اصول بنیادین تعالی بنا نهند و یا مهندسی مجدد کنند.
یکی از اصول که به عنوان پایه های اساسی استانداردهای مدیریتی و مدل های تعالی کسب و کار مورد تاکید ویژه قرار دارد «فرایند گرایی» یا «مدیریت مبتنی بر قرایندها» است.
سازمانهای متعالی دارای سیستم های مدیریتی اثر بخشی هستند که بر مبنای خواسته ها و انتظارات همه ذینفعان طراحی شده اند. اطمینان از اجرای سیتماتیک٬ فراگیر و اثربخش خط مشی ها٬ راهبردها٬اهداف و طرح های سازمان٬ از طریق مجموعه ای شفاف و یکپارچه از فرایندها تضمین می شود. این فرایندها به گونه ای اثر بخش و فراگیر٬ اجرا و مدیریت می شوند و همواره بهبود می یابند. تصمیم گیری بر اساس اطلاعات واقعی و قابل اطمینان از عملکرد حال و مورد انتظار٬ تواندمندی های فرایندها و سیستم ها٬ خواسته ها٬ انتظارات و تجربیات ذینفعان و همچنین عملکرد سایر سازمان ها٬ از جمله رقبا انجام می شود. خطرات بر اساس شاخص های مناسب عملکردی شناسایی شده و به شکل موثری مدیریت می شود و تمامی الزامات برونی را ارضاء نموده و حتی از این فراتر نیز می رود. شاخص های پیشگیرانه مناسب٬ تعریف و به کار گرفته می شوند؛ تا اعتماد همه ذینفعان تامین و حفظ شوند.